یک دنیا , یک هیچ بزرگ

لالایی کن مرغک من دنیا فسان است... یک دنیا , یک هیچ بزرگ...

وقتی که خیلی بچه تر بودم دقیقآ وقتی که هیچوقت به آینده فکر نمیکردم و برام مهم نبود که کجا میرم و چی قراره بشه زمانی که یه موجود آزاد و خوشبخت بودم قبل از اینکه یه زن افسرده باشم و دنیا برام زجرآور بشه همیشه برای خدای خودم نامه مینوشتم.آره... واقعآ این کارو میکردم ازش آرزوهامو میخواستم و اینقد کوچیک بودن که همیشه یهشون میرسیدم... من بزرگ شدم و به همراش آرزوهام بزرگ و بزرگ تر شدن دیگه خدا جواب نامه هامو نداد منم تصمیم گرقتم که دیگه خدایی نداشته باشم و دست خودمو بگیرم و برم به جنگ زندگی و خودم آرزوهامو پیدا کنم افسوس افسوس که خیلی زود روزای خوش تموم شد و یک دنیا , یک هیچ بزرگ...ادامه مطلب